ارزیابی روش پیچیده و استدلالی طراحی شبکه دفع آب‌‌های سطحی با استفاده از شبیه‌‌سازی- بهینه‌‌سازی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری سازه‌های آبی، گروه سازه‌های آبی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران.

2 استاد، گروه سازه‌های آبی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران.

3 استاد، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

چکیده

طراحی سیستم مرتبط با سیلاب، با ریسک همراه است و لذا طرحی بهینه است که هر دو جنبه هزینه اجرا و خسارت احتمالی در آینده را مدنظر قرار دهد. انتخاب دوره بازگشت بارش-رواناب در این پژوهش براساس تحلیل ریسک صورت گرفته است. در این روش دوره بازگشتی انتخاب می‌شود که در آن مجموع هزینه‌های طرح و ریسک خسارت حداقل است. نرم‌افزار SWMM برای شبیه‌سازی هیدرولوژیکی- هیدرولیکی شبکه استفاده شد. بهینه‌سازی شبکه با استفاده از الگوریتم ژنتیک انجام شد. در مدل SWMM برای تبدیل بارش به رواناب از مدل مخزن غیرخطی و برای روندیابی آن از مدل موج دینامیک به‌عنوان دقیق‌‌ترین روش شبیه‌‌سازی استفاده شد. مدل تهیه‌شده در محله‌ای از تهران به‌‌کار برده شد و طرح بهینه با دوره بازگشت 10 سال به‌‌دست آمد. هم‌چنین برای حل همین مسأله روش استدلالی همین نرم‌افزار به‌‌عنوان ساده‌ترین روش محاسبه بارش-رواناب به‌کاربرده شد و محاسبات هیدرولیکی بدون درنظرگرفتن زمان انتقال در مجاری و استفاده از معادله مانینگ انجام شد. نتایج روش اخیر نشان داد که دوره بازگشت طراحی با روش اول یکسان بوده و جمع هزینه‌های طراحی 16درصد بیش‌تر است. سپس از روش کلاسیک استدلالی برای طراحی استفاده شد. با به‌‌کاربردن روش کلاسیک استدلالی که در آن زمان انتقال در مجاری در نظر گرفته می‌شود، دبی‌‌های پیک برای هر لوله کاهش یافت و در نهایت هزینه‌های طراحی با مقایسه با دقیق‌‌ترین روش 5 درصد بالاتر بوده است؛ بنابراین از این روش بسیار ساده می‌توان برای طراحی استفاده نمود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Evaluation of the complicated and rational method of storm sewer networks design using simulation-optimization approach

نویسندگان [English]

  • sonia sadeghi 1
  • jamal samani 2
  • hossein samani 3
1 Ph.D. Student of Water Structure of Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
2 Professor, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
3 Professor, Shahid Chamran University, Ahvaz, Iran.
چکیده [English]

In this study, optimal designs with minimum costs are obtained for various storm return periods. Then the risk analysis is used to determine the return period in which the design cost plus the damage risk cost is minimum. SWMM software was used to handle the simulation and the Network optimization was performed by using the genetic algorithm. The non-linear reservoir model to convert the rainfall into runoff and the dynamic wave model to perform the network hydraulic simulation in this software are utilized as a complicated simulation model. The results showed that the 10-year return-period storm in which the summation of the design and the damage risk costs are minimum is the one that should be selected. Also, the rational method of the software was applied as the simplest method of rainfall-runoff and the hydraulic calculations were performed using a Manning equation without considering the flow travel time. The results show that the return period of the risk analysis is the same as the first one whereas the total design costs are greater by 16 percent. Afterward, the classical rational method in which the flow travel time is considered was used to design the same network. The peak flows of the pipes were remarkably reduced, causing the design costs to be only 5 percent greater than the complicated precise method. It can be concluded that the simple classic rational method considering the flow travel time may be used in the design of storm sewer networks due to its acceptable accuracy and costs.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Complicated Method
  • Genetic Algorithm
  • Rational Method
  • SWMM Model
  1. Afshar, M. (2008). Rebirthing particle swarm optimization algorithm: application to storm water network design. Canadian Journal of Civil Engineering, 35, 1120-1127.
  2. Afshar, M. H., & Rohani, M. (2012). Optimal design of sewer networks using cellular automata-based hybrid methods: Discrete and continuous approaches. Engineering Optimization, 44, 1-22.
  3. Afshar, M. (2006). Application of a genetic algorithm to storm sewer network optimization. Scientia Iranica, 13, 234-244.
  4. Hekmati Far, H. (2006). Optimal combination of engineering and flood management methods Case study: Qarasu River in Kermanshah. M.Sc. Thesis, Department of Natural Disaster Management, University of Tehran. (In Persian).
  5. Huizinga, J., Moel, H., & Szewczyk, W. (2017). Global flood depth-damage functions. Methodology and the database with guidelines. EUR 28552 EN.
  6. Jaf, L. (2015). Flood Damage Assessment Using HEC FDA Software in Khansar Watershed. Sc. Thesis Department of Natural Resources. Isfahan University of Technology (In Persian).
  7. Lukman, S., & Abdurrasheed, A.S. (2013). Improvement Design of Storm Sewer Network for Flood Control. Frontiers in Environmental Engineering (FIEE), 2(3), 31-37.
  8. Mousavi, A. (2016). Optimization of storm sewer networks in flat areas with heavy storms based on performance indices. A thesis submitted in partial fulfillment of the requirement for the Ph.D. degree (In Persian).
  9. Samani, M.V.H. (2016). Design of hydraulic structures. Dez Ab Consulting Engineering Publications. 346P (In Persian).
  10. Mays, L., Liebman, J., & Wenzel, H. (1976). Model for layout and design of sewer systems. Journal of the Water Resources Planning and Management Division, 102, 385-405.
  11. Miles, S., & Heaney, J. (1988). Better than “Optimal” Method for Designing Drainage Systems. Journal of Water Resources Planning and Management, 114, 477-499.
  12. Sin, J., Jun, C., Zhu, J. H., & Yoo, C. (2014). Evaluation of flood runoff reduction effect of LID (Low Impact Development) based on the decrease in CN: case studies from Gimcheon Pyeonghwa district, Korea. Procedia Engineering, 70, 1531-1538.
  13. Swamee, P., & Sharma, A. (2008). Design of Water Supply Pipe Networks. Published by John Wiley & Sons, Inc. Hoboken, New Jersey. 362P.
  14. Yavari, F., SalehiNeyshabouri, A., & Yazdi, J. (2019). Estimation of economic flood damage using HEC-FIA model in the reverse flood basin of west Tehran. Seventh Comprehensive Conference on Flood Management and Engineering (In Persian).
  15. Yu, H., Huang, G., & Wu, C. (2014). Application of the stormwater management model to a piedmont city: a case study of Jinan City, China. Water Science & Technology, 70(5), 858-864.
  16. Zhu, Z., Chen, Z., Chen, X., & He, P. (2016). Approach for evaluating inundation risks in urban drainage systems. Journal of Science of Total Environment, 553, 1-12.